Dicen que se acaba un ano...e que tras del ven outro
novo....a xente comeza a propoñerse comezar cousas e desexos para o ansiado
2012...outros laméntanse dun ano mais pasado...todo marcado por eses números,
2011,2012... do 31 pasamos o 1....pero cal é o cambio?
En realidade non é
mais que unha ilusión que nos marcamos...unha data límite para q algo mellore,
para que algo continúe, para que algo comece ou remate...un ano tras outro...pero
eu por moito que o intento nn vexo mais que a continuación da miña vida,
marcada polas miñas accións e pola “suerte” “destino”...non vexo que ese ano
novo o vaia cambiar...por mais que o intento o que recordo son sucesos,
sentimentos, sensacións da miña vida non anos.... dame igual que fora nun
número que noutro, o importante é o que aconteceu e dende logo non cando...
Recordas cando foi
a 1ª vez que uliches unha flor, que tocaches a auga fría do río, que viches as
estrelas e te asombraches da súa beleza, que abrazaches, que caixes e te
erguestes, que sorriches?pero recordas que iso pasou...
Por iso eu non me
propoño boas accións para o novo ano...seguirei propoñendome mellorar día a
día, mellorar para toda a vida...e sí un ano atrás queda, mellor ou peor, pero
nn ten mais significado que o que lle aportan os acontecementos e non terá mais
do que cada un lle qeira dar....cicatriz arriba cicatriz abaixo
Asique para ao ano
novo non lle pido nada...ningún desexo....cédollos para quenes os necesiten, eu
intentarei telos e cumplilos nos momentos que lles corresponda...
Nin me propoño
nada que comezar no 2012....propoñome o de sempre o que propoño todos os dias e
cada momento....propoñome mellorar como persoa, cometer erros e aprender
deles,non facer dano a xente...propoñome vivir sin pensar no tempo...feliz
cando se poda, infeliz cando corresponda...
E o que pase non
estará marcado por unha data....estará marcado porque pasa e punto...todo
pasará xustamente cando teña que pasar...
