Soños!

Un día recorrerei o mundo nunha furgoneta toda decorada e pintada, quilómetros e quilómetros sen importar o destino nin o final, tan só o camiño...sen percorridos fixados, coñecendo lugares e persoas, aprendendo e a poder ser volvéndome cada vez mais nena...mais inocente para absorver toda a información sen xulgar, con ollos novos ansiosos de mirar. Comezando unha vez mais a ulir, tocar, ver e saborear cada momento, cada experiencia como o primeiro olor, visión, sabor, sentimento...sen que me afecte o anteriormente coñecido pero sen olvidarme dese coñecemento. Pasarei as noites mirando as estrelas, durmindo abrazada pola tenue luz da lúa.

Sería un novo renacemento cada día...miles de vidas nunha vida ben vivida.